۱۳۹۰ تیر ۲, پنجشنبه

بیژن جزنی – چشمها: سه بُعدِ زندگی






















بُعد اول: قسمت اول -------------------------------------------------- بُعد اول:قسمت دوم





















بُعد دوم-------- -----------------------------------------------------------------------بُعد سوم




------------------------------------------------- زندگی

همانطور که در مقاله قبل نوشته شد، تابلوِ«زندگی» از بیژن جزنی، دارای «سه بُعد» میباشد که به ترتیب از سطحِ زیری شروع و به بالا ختم میشود. جزنی به عمد از زیر شروع کرد تا زن، در زیر بنا قرار گیرد که پایه و اساسِ زندگی بر روی او تولد یابد، انباشته شود و رشد کند. قدرتِ زنی همچون کوه، که بر روی زمین ریشه دوانده و گسترش یافته و در بالای تابلو«ارتفاع» پیدا میکند.

در این نوشته با کمک از فتوشاپ، بُعدها از یکدیگر جدا شده و در معرضِ دید قرار میگیرند. بدینطریق سعی میشود تا براحتی، درونِ این اثرِ هنری وارد شد.

بُعد اول در دو قسمت نشان داده میشود، قسمت اول: جزنی از دو رنگ استفاده کرده: با رنگ آبی که بصورت پراکنده در تابلو آمده و زیر بنا را میسازد، بدنِ زن آشکار است و با رنگِ نارنجی حدودش را تعیین کرده و بترتیب در سمتِ راستِ تابلو از بالا به پائین: زیر بازو، زیرِبغل، پهلوی پائینی، ران. در سمتِ چپِ تابلو از بالا به پائین: کمی از صورت، گردن، کتف و ران. قسمت دوم: پستانها و نوکِ آنها برنگِ سبزِ تیره، پائین تر و در دو طرفِ گردن کاملا مشخص هستند. از ترسیمِ چنین پیکری، بسیار واضح است که زنی با قدرت، نیرومند و استوار بر پردۀ زندگی قرار دارد. در بُعدِ دوم که باید از نیمرخ و سمتِ چپِ تابلو مشاهده شود، دقیقا برآمدگی شکمِ زن یا«حاملگی» در سمتِ راستِ تابلو ترسیم شده. قسمت پائین و سمت چپ تابلو، برآمدگی کبود رنگی وجود دارد که پستانِ زن را در دوران حاملگی کاملا مشخص میکند زیرا در این ماهها، بعضی از اندامِ ِ زن کبود میشوند. در بُعد سوم که آهوی کوچولو نمایان میشود، لحظۀ تولد را بنمایش میگذارد. در این بُعد، میتوان تمامی آهوها را یکی پس از دیگری قرار داد تا از این اثر هنری شگفت انگیز و جاودانه از «زن»، «تولد» و «زندگی» به کمال، لذت برد.

این اثر استثنائی و برجستۀ هنری در ابعاد و ادغامِ «شعور» در «خلاقیت» را، فقط میتوان با فیلمهائی از فدریکو فلینی، چارلی چاپلین، پی یر پائولو پازولینی، سرجو لئونه و استانلی کوبریک مقایسه کرد، در آثاری که هیچکدام از«فتو گرامها» در ادغامِ با هر«نُت» از موزیکِ متن در ذرات ِ «احساس» و ذراتِ «شعورِ» انسان، بدون دلیل نمیباشند.

«زندگی»، موضوعی را بطورِ مطلق آشکار میسازد که: مبارزان ایرانی تا چه حد، عشقِ به زندگی داشته و دارند. بنابرین بتنهائی میتواند هر گونه برچسب برعلیه مبارزان را کنار زده و ضامنِ حرکت آنها باشد. شهادت میدهد: هر گونه تهمت و توهین به آزادیخواهانِ ایرانی از سوی هر تفکری، بی پایه و اساس میباشد. تا وجدانِ بیدارِ بشریت بداند: که آنها فقط در جستجوی دوستی،عشق و صلح بوده اند. حتی اگر به زیر تانک کشیده شوند.

بعد از دیدن هر بُعد بطور جداگانه باید تمامی ابعاد را یکی بعد از دیگری روی همدیگر قرار داد تا تابلوِ زندگی، بطور کامل مشخص شود و بتوان از استعداد در هنرِ« عشقِ به انسان» جرعه ای را نوشید و سیراب شد.

جمشید آشوغ – 23.06.2011




















هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر